Ντουμπάι

Θέλετε να ξεκουραστείτε; θέλετε να ζήσετε την μαγεία του παραμυθιού των “Χιλίων και μιας νυκτών”; Αν ναι, ετοιμάστε βαλίτσες και φύγαμε για μια επίσκεψη στο μαγευτικό Ντουμπάϊ.

Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη του Νταουλάτ αλ – Ιμαράτ αλ – Αραμπίγια αλ – Μουταχίντα, δηλαδή του “Κράτους των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων”, το οποίο απαρτίζεται από επτά επί μέρους κρατίδια, και γεωγραφικά τοποθετείται νότιο ανατολικά της Αραβικής χερσονήσου.

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα δημιουργήθηκαν από οργανωμένες σε σεϊχάτα αραβικές φυλές, που ζούσαν κατά μήκος των ακτών νοτίως του Περσικού Κόλπου και βόρειο δυτικά του Κόλπου του Ομάν.

Παρόλο που εμείς τα γνωρίσαμε σχετικά πρόσφατα, η ιστορία τους έχει βαθειές ρίζες και ξεκινάει από την Εποχή του Χαλκού, δηλαδή γύρω στο 2600 – 2000 πΧ και ανασκαφές που έχουν γίνει στην περιοχή, έχουν φέρει στην επιφάνεια τάφους που χρονολογούνται από τότε.

Οι πρώτοι κάτοικοι του συγκεκριμένου εμιράτου πρέπει να ήταν νομάδες βοσκοί, οι οποίοι άρχισαν παράλληλα με την κτηνοτροφία να αναπτύσσουν και την γεωργία, αρχίζοντας φυσικά από την καλλιέργεια του φοινικόδεντρου.

Το Ντουμπάϊ είχε εμπορικές επαφές τόσο με την Κοιλάδα του Ινδού ποταμού και την Μεσοποταμία, όσο και με την μακρινή ανατολή και η περιοχή ήταν γνωστή στους Σουμερίους ως Μαγκάν και ξέρουμε πως στα σουμεριακά κείμενα αναφέρονται και οι “Κύριοι του Μαγκάν”, από τους οποίους αγόραζαν μεταλλεύματα, όπως χαλκό και διορίτη. Η περιοχή Μαγκάν ήταν ονομαστή για τα ναυπηγεία της και ο Ασσύριος βασιλιάς Σάργων ο 1^ος, υπερηφανευόταν πως τα λιμάνια του, φιλοξενούσαν καράβια ναυπηγημένα στην γη Μαγκάν.

Αποτέλεσε την νοτιότερη σατραπεία της αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών και πολύ αργότερα, δηλαδή γύρω στον 3^ο αιώνα μΧ, προσαρτήθηκε σε αυτή των Σασσανιδών.

Πρόσφατες ανασκαφές έφεραν στην επιφάνεια αρκετά καραβάν – σεράγια που χρονολογούνται από τον 6^ο αιώνα.

Στην προ του Ισλάμ περίοδο, λάτρευαν τον θεό Μπατζίρ ή Μπαχάρ, έναν θεό ήσσονος σημασίας και υπάρχει ένας θρύλος για την μετάβαση του πληθυσμού από την ειδωλολατρεία στο Ισλάμ. Σύμφωνα λοιπόν με αυτόν τον θρύλο, ο τελευταίος φύλακας του ιερού του Μπατζίρ, ονόματι Μαζίν, κατά την διάρκεια μιας θυσίας άκουσε μια φωνή να τον καλεί να ασπαστεί το Ισλάμ. Ο Μαζίν τότε κατέστρεψε το είδωλο του θεού και αφιέρωσε την ζωή του στην εξάπλωση της νέας θρησκείας.

Οι Ομμαγιάδες, η πρώτη αραβική δυναστεία δηλαδή, ενθάρρυναν το εμπόριο μαργαριταριών, που αφθονούσαν στον Κόλπο του σημερινού Ντουμπάϊ. Την πρώτη επίσημη καταγραφή όμως την έχουμε το 1095, από έναν μουσουλμάνο ιστορικό και γεωγράφο, τον Αλ – Μπάκρι, ο οποίος στο έργο του “το Βιβλίο των εμπορικών δρόμων και των βασιλείων”, αναφέρει τις εμπορικές συναλλαγές της περιοχής.

Αργότερα, και συγκεκριμένα το 1580, ένας έμπορος μαργαριταριών από την Βενετία, αποκάλυψε πως υπήρχαν πολλοί συμπατριώτες του που εργάζονταν στο Ντουμπάϊ, στην κατεργασία τους.

Τον 17^ο αιώνα, μερικά τμήματα της εδαφικής επιφάνειας της περιοχής πέρασαν υπό την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η ηγεμονία της διατηρήθηκε μέχρι τον 19^ο αιώνα, όταν η δυναστεία του Αλ Αμπού Φαλάσα (που αποτέλεσε τμήμα της ομοσπονδίας των φυλών που προέρχονται μεν από την αραβική χερσόνησο αλλά στην συνέχεια εγκαταστάθηκε στα σημερινά Εμιράτα) εγκαθίδρυσε το Ντουμπάϊ, που όμως παρέμεινε ως υποτελές κράτος του Αμπου Ντάμπι, μέχρι το 1833.

Τον ίδιο αιώνα, στο παιχνίδι μπήκε και η Βρετανική Αυτοκρατορία, η οποία έστειλε δυνάμεις, με σκοπό να προστατεύσει τα πλοία της που έρχονταν από την Ινδία, φορτωμένα με, το πολύτιμο για τους Άγγλους, τσάϊ και με μπαχαρικά.

Εκείνη την εποχή, οι ακτές των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων ονομάζονται “Οι ακτές των πειρατών” ακριβώς επειδή πειρατές λυμαίνονταν την περιοχή.

Εξ' αιτίας αυτού του γεγονότος, το 1820 υπογράφηκε μια συνθήκη ειρήνης μεταξύ των σεϊχηδων των ακτών και των Βρετανών, και το 1853, υπογράφηκε μια δεύτερη, σύμφωνα με την οποία, οι σεϊχηδες αναλάμβαναν την υποχρέωση αρχικά της εγκαθίδρυσης μιας “συνεχούς θαλάσσιας ανακωχής” και αργότερα την υποχρέωση να μην δημιουργήσουν διπλωματικές σχέσεις με κανένα άλλο κράτος, πλην του Ηνωμένου Βασιλείου και σαν αντάλλαγμα πήραν την υπόσχεση πως οι Βρετανοί θα προστάτευαν την ακτή τους από κάθε επίδρομή.

Με μια συμφωνία του 1892, το Ντουμπάϊ έγινε Προτεκτοράτο της Βρετανίας, και αντίθετα από τους γειτόνους τους, ενθάρρυνε το εμπόριο, με αποτέλεσμα το λιμάνι του να προκαλέσει έναν μεγάλο αριθμό επιχειρηματιών να επενδύσουν στην χώρα, της οποίας η οικονομία μέχρι την δεκαετία του “30 στον 20^ο αιώνα, βασιζόταν στο εμπόριο μαργαριταριών. Με την ανάπτυξη όμως του εμπορίου μαργαριταριών καλλιέργειας στην Ιαπωνία, ο τομέας πέρασε μεγάλη κρίση, η οποία μεγάλωσε ακόμα περισσότερο με την βαριά φορολογία που επέβαλε η Ινδία στην εισαγωγή μαργαριταριών από τις χώρες του περσικού κόλπου.

Τον Δεκέμβριο του 1971, ιδρύθηκαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, βάζοντας έτσι ένα τέλος στο Βρετανικό Προτεκτοράτο και από το 1973, ενώθηκαν και νομισματικά, υιοθετώντας σαν κοινό νόμισμα το ντιρχάμ.

Με την ανακάλυψη κοιτασμάτων πετρελαίου στα χωρικά ύδατα του Ντουμπάϊ, η ζωή και η μορφή αυτού του μικρού εμιράτου άλλαξαν ριζικά. Υπήρξε μια έκρηξη και μια επιτάχυνση στην ανάπτυξη των υποδομών, μια μαζική εισροή εργατών κυρίως από την Ασία (όσοι από εσάς έχετε ήδη επισκεφθεί αυτή την χώρα, θα το έχετε παρατηρήσει), γεγονός που προκάλεσε μια ραγδαία αύξηση του πληθυσμού, που μέσα σε επτά χρόνια είδε μια άνοδο της τάξης του 300%. Σήμερα, μόνο το 10% είναι οι αυτόχθονες κάτοικοι και το 90% είναι μετανάστες, από τους οποίους το μεγαλύτερο ποσοστό κατατάσσεται στο κατασκευαστικό εργατικό δυναμικό.

Με τα πρώτα έσοδα από το πετρέλαιο φτιάχτηκε το λιμάνι και είναι το πρώτο έργο από μια αλυσίδα υποδομών, που σκοπό είχαν την δημιουργία ενός σύγχρονου και δημιουργικού κράτους.

Εξ' αιτίας των κατά καιρούς αρνητικών γεγονότων που διαδραματίστηκαν στον Περσικό Κόλπο, πολλές επιχειρήσεις, κυρίως από το Κουβέϊτ και από το Μπαχρέϊν, μεταφέρθηκαν για περισσότερη σιγουριά στο Ντουμπάϊ, με αποτέλεσμα μια περαιτέρω άνθιση της οικονομικής του κατάστασης.

Τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει ο αγαπημένος προορισμός τουριστών από όλο τον κόσμο, και το 2018, ήταν η τέταρτη σε επισκεψιμότητα πόλη στον κόσμο. Έχει κατακτήσει τον τίτλο της “εμπορικής πρωτεύουσας της Μέσης Ανατολής”, ενώ παράλληλα χαρακτηρίζεται και ως “η πόλη του χρυσού”.

Όσοι επισκεφθείτε το Ντουμπάϊ θα συναντήσετε μια ζεστή υποδοχή, γιατί η φιλοξενία είναι πατροπαράδοτη στην νοοτροπία αυτής της γωνιάς της γης. Όπου πάτε θα σας υποδεχθούν με ένα φλυτζάνι αχνιστό καφέ, που αναδύει τα αρώματα του κάρδαμου, του κύμινου, του γαρύφαλλου και του σαφράν. Συνήθως σερβίρεται στα παραδοσιακά φιντζάαν (φλυτζανάκια), συνοδεία χουρμάδων.

Τα σουκ βρίσκονται στην παλιά πόλη, την Ντέϊρα ή όπως αναφέρεται η περιοχή Ντουμπάϊ Ντέϊρα Κρηκ, ή μικρή Βενετία. Τα σούκ χρονολογούνται από τις αρχές του 1900 και μια επίσκεψη εκεί θα σας επιτρέψει να δείτε αυτό που κάποτε ήταν ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της περιοχής. Η αίσθηση είναι μοναδική: Εκεί μπορείτε να βρείτε χρυσά κοσμήματα – και όχι μόνο – σε σχετικά καλές τιμές, καθώς και κάθε λογής αναμνηστικά που βασίζονται στην παραδοσιακή αραβική τέχνη, η οποία στηρίζεται στην καλλιγραφία, μιας και η τέχνη στο Ισλάμ είναι ανεικονική και απαγορεύει την απεικόνιση ανθρώπων και ζώων. Γεωμετρικά σχήματα, αραβουργήματα και καλλιγραφικά γράμματα, συνθέτουν αληθινά κομψοτεχνήματα.

Αναζητήστε και τα μοναδικά αραβικά αρώματα, μιας και ανέκαθεν οι Άραβες είχαν μια μοναδική ικανότητα να αναμιγνύουν συστατικά, όπως το κεχριμπάρι, τα λουλούδια, τα μπαχαρικά και διάφορες ρητίνες από δέντρα που φύονται μόνο στα χώματά τους. Αναζητήστε το άρωμα από Ούντ, που προέρχεται από έναν μύκητα του δέντρου Αγάρ. Πρόκειται για ένα αιθέριο έλαιο – το ακριβότερο στον κόσμο – με τιμή 1,5 φορά την τιμή του χρυσού.

Στο παλιό παζάρι επίσης, ή το παζάρι των υφασμάτων θα βρείτε παραδοσιακές ενδυμασίες, αλλά και υφάσματα αξίας, όπως μεταξωτά και κασμίρια.

Από αυτό το σημείο θα μπορέσετε να πάρετε ένα άμπρα, δηλαδή την παραδοσιακή βάρκα για να περάσετε στο Μπάρ Ντουμπάϊ, στην περιοχή Μπαστάκια, όπου υπάρχει η ιστορική συνοικία Al Fahidi που χρονολογείται από το 1890. Το όνομά της αυτή η συνοικία το πήρε από μετανάστες, που έφθασαν εκεί από την πόλη Μπαστάκ της Περσίας.

Εκεί υπάρχουν παλιά κτίρια, που σήμερα στεγάζουν μικρά καφενεία και γκαλερί, ενώ στο παλιό οχυρό στεγάζεται το Μουσείο του Ντουμπάϊ. Το οχυρό χρονολογείται από το 1787 και κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκε σαν στρατόπεδο, σαν παλάτι και σαν φυλακή.

Η περιοχή της πόλης που ακούει στο όνομα Τζουμέϊρα, είναι το ακριβότερο και πλέον πολυτελές τμήμα της. Η παραλία της έχει μήκος 1,7 χιλιόμετρα και από τους σαράντα πύργους της, οι τριάντα πέντε φιλοξενούν κατοικίες και οι υπόλοιποι πέντε ξενοδοχεία.

Σε αυτή την παραλία θα έχετε την ευκαιρία – αν το επιθυμείτε φυσικά – να επισκεφθείτε και το ομώνυμο τέμενος, γιατί είναι το μόνο στο οποίο επιτρέπεται η είσοδος στους μη μουσουλμάνους.

Ένα ταξίδι στην κορυφή του κόσμου, αν δεν πάσχετε από υψοφοβία, σας προσφέρει μια επίσκεψη στο ψηλότερο κτίριο αυτού του πλανήτη, το ονομαστό Μπούρτζ Χαλίφα, με ύψος 828 μέτρα και 160 ορόφους. Ο αρχιτεκτονικός του σχεδιασμός ακολουθεί την ισλαμική τεχνοτροπία και ο εμπνευστής του σχεδίου έχει πάρει σαν μοντέλο την σπειροειδή μορφή του Μεγάλου Τζαμιού της Σαμάρα, που βρίσκεται στο Ιράκ. Πισίνες, ξενοδοχεία, εστιατόρια, γραφεία, 57 ανελκυστήρες και πολλά άλλα, συνθέτουν αυτό το μεγαλειώδες κτίριο, που αξίζει τον κόπο να επισκεφθείτε.

Στην παράκτια περιοχή της Τζουμέϊρα, βρίσκεται και το τεχνητό αρχιπέλαγος του Palm Jumeirah, το οποίο δημιουργήθηκε επάνω σε προσχώσεις μέσα στον Περσικό Κόλπο. Από ψηλά φαντάζει σαν ένας τεράστιος φοίνικας, στα κλαδιά του οποίου φιλοξενούνται βίλες , πεντάστερα ξενοδοχεία και πάρκα αναψυχής.

Στον ίδιο Κόλπο βρίσκεται και άλλη μια συστάδα τεχνητών νησιών, τριακοσίων για την ακρίβεια, που αν το δεί κάποιος από ψηλά, μοιάζει με την υδρόγειο σφαίρα.

Σε όλο το Ντουμπάϊ δεν πάυει να μας ξενίζει αυτό το μίγμα τους παλιού και του υπέρ σύγχρονου, με το δεύτερο φυσικά να υπερτερεί. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν εργαστεί τις τελευταίες δεκαετίες για να δώσουν στην πόλη αυτή την μορφή που βλέπουμε εμείς σήμερα, με κτίρια που έχουν κατασκευαστεί ακολουθώντας διαφορετικές αρχιτεκτονικές τεχνοτροπίες, όπως παραδείγματος χάριν το Μπούρτζ αλ – Αράμπ (που σημαίνει κάστρο των Αράβων), ένα πανέμορφο ξενοδοχείο επτά αστέρων, που έχει κτιστεί επάνω σε ένα τεχνητό νησί και χαρακτηρίζεται από το ιδιαίτερο σχήμα του, που θυμίζει πανί ιστιοφόρου.

Το κανάλι, που συνδέει τον Κόλπο του Ντουμπάϊ με τον Αραβικό Κόλπο, αποτελεί το ιδανικό μέρος και προσφέρεται για να κάνετε μια βόλτα και να θαυμάσετε τον καταρράκτη που αλλάζει χρώματα, ή ακόμα και για μια χαλαρή βόλτα με βάρκα. Επίσης υπάρχει και η δυνατότητα κρουαζιέρας με δείπνο, κατά την διάρκεια της οποίας θα έχετε την ευκαιρία να δείτε πολλά από τα αξιοθέατα της πόλης.

Αν πάλι θέλετε να ζήσετε πολλές εμπειρίες μέσα σε μια ημέρα, δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε το Ντουμπάϊ Μόλ. Φυσικά μια ημέρα δεν φτάνει, ούτε κάν για να ρίξετε μια ματιά στα 1300 καταστήματά του, να δοκιμάσετε κάτι στα 200 εστιατόριά του, να χαζέψετε στο ενυδρείο και τον υποβρύχιο ζωολογικό του κήπο και να διασκεδάσετε στο παγοδρόμιό του.

Στο Ντουμπάϊ Emirates Mall, μπορείτε να κάνετε σκι στο τεχνητό του χιονοδρομικό κέντρο, με το τεχνητό χιόνι, που ακόμα και μέσα στον καλοκαιρινό καύσωνα διατηρεί μια θερμοκρασία – 5^o C.

Έχετε γερό στομάχι; Αν ναι, το σαφάρι στην έρημο σας περιμένει. Η έρημος είναι αμείλικτη και αλοίμονο σε αυτόν που θα την αντιμετωπίσει μόνος. Όταν ήταν σε άνθιση το εμπόριο μέσω των καραβανιών, δηλαδή περίπου από τον 7^ο μΧ αιώνα, αυτοί που επρόκειτο να γίνουν αρχηγοί αποστολών, αφήνονταν να ζήσουν για κάποιο χρονικό διάστημα, με κάποιους εμπειρότερους, μέσα στην έρημο, γιατί έπρεπε από μικρή ηλικία να εκπαιδεύονται και να μαθαίνουν τα σημάδια που θα τους βοηθούσαν να αντιμετωπίσουν τα μεγάλα ταξίδια. Ο πολικός αστέρας, ένα πουλί, ένας ξαφνικός άνεμος, ήταν όλα στοιχεία που έπρεπε να αποκωδικοποιηθούν και να χρησιμοποιηθούν ανάλογα.

Σήμερα τα πράγματα όμως έχουν αλλάξει, όσον αφορά την ασφαλή μετακίνηση μέσα στην έρημο, αλλά αυτό που δεν έχει αλλάξει είναι η καθαρότητα και η αγνότητά της. Μην διστάσετε να δεχθείτε την παραδοσιακή φιλοξενεία των Βεδουίνων, στην σκηνή των οποίων θα έχετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε τον παραδοσιακό αραβικό καφέ, που ετοιμάζεται μπροστά στα μάτια σας, αρχίζοντας από το ψήσιμο των κόκκων του και συνεχίζοντας με όλο το τελετουργικό. Τι θα λέγατε και για ένα υπέροχο δείπνο με βάση το γεμιστό αρνάκι; Ανεπανάληπτο.

Ανεπανάληπτη επίσης είναι και η εμπειρία μιας βόλτας στο νυχτερινό φωτισμένο Ντουμπάϊ. Μια βραδυνή περιοδεία ανάμεσα από τα μοντέρνα κτίρια της πόλης, θα σας προσφέρουν μια άλλη εικόνα, πιο φαντασμαγορική, πιο μαγική.

Αυτό είναι το Ντουμπάϊ, ο ιδανικός τόπος για ξεκούραση και ξεφάντωμα. Πολλοί λένε πως είναι εντελώς ψεύτικο και τεχνητό. Ίσως και να είναι αλήθεια. Αυτό όμως δεν αφαιρεί τίποτα από την ζεστασιά των κατοίκων του, την φιλόξενη διάθεση των Βεδουίνων στην έρημο και τον αέρα που αποπνέει μια χώρα της Μέσης Ανατολής.

Μην ακούτε κανέναν, καλό θα είναι να το επισκεφθείτε μόνοι σας και να σχηματίσετε την δικής σας, προσωπική γνώμη.

Εμείς πάντως σας το συστήνουμε ανεπιφύλακτα.